aequiuocator, -oris, m. – der sich mehrdeutig ausdrückt: LVTHER in dial Prieratis p.432 Deinde, nec Papa usquam hoc dicit aut facit, quod tu factum et dictum Ecclesiae vocas. Promptulus et aequivocator huius nominis 'Ecclesia', ideo maxime mihi suspectus. == conf Latom p.84 Ubi si mihi aequivocator accesseris et id verbi contenderis proprie eo loco significare 'partitus est' vel ut noster transtulit 'creavit', cogor tibi cedere. CAMDEN ann 1602,12 Personium ... ut ... hominem seditiosissimo ingenio, sycopantam, aequivocatorem, et regnorum licitatorem sugillarunt. == Garnet p.183 Ut aequivocatores omni subsidii spe excludantur in his angustiis destinguendo inter propositiones verbales, mentales, negativas etc. quod praecessit in eodem loco urgeo.