adhorta(n)tiuncula, -ae, f. – kleine Aufforderung, Ermahnung: CONVERSINI dragm p.122 Quo fit ut plus virium exercitui adhortatiuncula principis addat quam quevis munera privatorum. HERBORN confut III 6 Hanc ... exosculamur adhortatiunculam ceu piam et fidelem. MELANCHTHON op 17 p.488 Deinde additur adhortatiuncula, ut saepius scribat. MVSCVLVS in I Thess p.275 iam redit ad eam quam suprà coepit adhortationem ... illamque praesenti contextu duodecim adhortatiunculis veluti membris absolvit. SACCHINI hist III p.150 de rebus agentes diuinis laudabat, incitabatque tam aptis ardentibusque adhorta[n]tiunculis.