concursor, -oris, m.
der zusammen mit jemandem läuft: POLIZIANO misc 80,24 (Callim. hymn. 5,111) erit et Triuiae | Concursor (gr. v.110 σύνδρομος ᾿Αρτέμιδος). MACCOVIVS dist p.79 sic Deus est praecursor, concursor et succursor in bonis. PEXENFELDER appar p.755 ubi concursorum seu syndromorum quilibet praevertere ac praeterire laborat ceteros.
Lexicographica: TLL* (1x, ALC.AVIT.)
|