concursor
concursor, -oris, m. – der zusammen mit jemandem läuft: POLIZIANO misc 80,24 (Callim. hymn. 5,111) erit et Triuiae | Concursor (gr. v.110 σύνδρομος ᾿Αρτέμιδος). MACCOVIVS dist p.79 sic Deus est praecursor, concursor et succursor in bonis. PEXENFELDER appar p.755 ubi concursorum seu syndromorum quilibet praevertere ac praeterire laborat ceteros.
Lexicographica: TLL* (1x, ALC.AVIT.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, concursor, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 03.10.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.