cacoecclesia, -ae, f.
haeretische Kirche: ZWINGLI op II fol.19v (1527) Huc scilicet omnis tendit superstitio, ut rudis plebs, quae ad omnem novitatem sese erigit, in Catabaptismum et cacoecclesiam abducatur. == op II fol.20v (1527) Haec inquam omnia et norunt et caelant apud cacoecclesiam, imò coniurationem suam. BVLLINGER in Ioh p.116 (1543) Renunciatum est Iesu, alioqui nihil ignoranti de praecone suae gloriae, quam fortiter sese gessisset apud pharisaeos, qui ipsum iccirco è synagoga eiecerint: mox ergo eiectum è cacoecclesia, dominus in ecclesiam colligit sanctorum. GASTIVS anabapt err p.35 (1544) cum isti ne sua quidem cacoecclesia mittantur.
Lexicographica: TLL 0
|