circumgero, -ere – 1) herumtragen: FLACIVS def p.22 Ille nos suos villicos, custodes colonosque constituit, non tantum illius terrestris paradisi ac totius mundi, sed etiam, idque praecipuè huius ipsius personae hominisue, quem circumgerimus. LONICER-Ph chron I p.58 cui Selymus caput praecidit, idque prius per Asiam ad ostentationem victoriae circumgestum, deinde senatui Veneto transmitti iussit. THYRAEVS spir 2,19 in specie lacertae deformis et abominabilis, duo grandia capita circumgerentis. – 2) pass., schwanken: CRVSO Eur 3,7 Viden' ut illi mutatur color? :: Ut rubescunt oculi! :: Ut circumgeratur! .. Quid hoc dicam esse rei? In terram iam decidit.