quietisticus, -a, -um
quietistisch: LEYDEKKER hist Ians p.633 quidquid Ecclesia contra Iansenismum et eius sobolem Quietismum definiat, spiritus Iansenianus et Quietisticus, ubi vult spirabit, frendentibus Iesuitis, Pontificibus, et Ecclesiā universā. MASTRICHT theol p.1076 Ex Ianssenistico natum suspicantur Quietisticum, à quo Romanenses plus etiam sibi metuisse quam à Lutheranismo dicuntur.
Lexicographica: GEORGES 0
|