buc(c)ellatim, adv.
in kleinen Stückchen, bröckchenweise: VIVES colloq 7 Mihi vero cultello nihil est opus, dentibus frangam mordendo, vel digitis buccellatim comminuam. SVRIVS vit I fol.22r panem confractum atque in partes redactum modicas, bucellatim in lagenas misit. ANDREWES opusc p.17 Certe enim nostris dum vescimur, quod morati faciunt, buccellatim probe mansis et masticatis vescimur.
Lexicographica: TLL 0 (aber belegt bei PALLAD., vgl. TLL VI 1 col.1243,22);
LATHAM
|