perusitatus
perusitatus, -a, -um – sehr gewöhnlich, ganz normal: FERRER pron 5,98,5 Talis tamen loquendi modus e graeco fluxit, ubi perusitatus sit. SEPVLVEDA praef Alex Aphrod p.523 verbis suo in genere perusitatis. VIVES conscr 105 qui astus erat oratoribus perusitatus. FLACIVS clav II p.293 Illud quoque ei perusitatum est, ut ... .
Lexicographica: TLL 0; vgl. LATHAM perusito

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, perusitatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 02.04.06 19.08.10

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.