hilarulus, -a, -um
1) gut gelungen, fröhlich machend: BEMBO ep 770 (1527) concinna atque hilarula porticus, quam columnae sustinent. PONTANVS-Iac inst p.464 Hilarula est, et multis praegnans facetiis. 2) guter Laune: VIVES conscr 95 Teresulae, quoniam quod optimum in pueris est, hilarula est, meis verbis suavium des. STANIHVRST Hib p.106 Cum igitur in hemicyclo hilarulus sessitaret, varioque lepore animum relaxaret.
Lexicographica: TLL (2x, LAEV., CIC.)
|