assuefactio, -onis, f. – Gewöhnung: BENVENVTO comm Dante par 21,34-42 Et dicit: 'per lo natural costume', idest, instinctu naturae, non assuefactione hominis. BRVNI Aristoteles Nic 3,12 p.71 nam assuescere aduersus illa facile est. Multa uero in uita sunt talia. et assuefactio sine periculo fit. BIONDO locut 23,1 Si litterarum ignorantia ... nihil prohibebat quo minus omnes, indocti aeque ac docti, vel ipsi orarent vel orantes intelligerent, doctrinam minime necessariam fuisse, et ... assuefactionem domesticam ... praestantem formare oratorem potuisse contendent. VIVES Erasmus ep 2932 (1534) Podagra facta est mihi adeo familiaris vt iam minus sit ex assuefactione grauis. LAETVS-E colloq praef sig.α2r Insitne uirtus per Naturam homini: an doctrinarum studijs usuque praeceptorum comparari illa, et assuefactionibus induci in naturam. KEPLER harm p.136 quantitas... haec et numerus elementorum concinnorum ternario non maior non sola aurium assuefactione nititur, sed auditus hoc habet ex instinctu naturali.