caritudo, -inis, f. – Mangel: BENVENVTO comm Dante par 5,109-114 'come tu avresti angosciosa carizia', idest, angustiosam caritudinem in mente. SALVTATI inv Lusc p.78 quod illa, qua premuntur vicini, caritudo intra nostra moenia non sentitur. BARZIZZA-G ep ed. Bertalot 30 Nos vero solum annonae caritudinem habemus. PISANI Philog 52 caritudo potus preterita, cum mihi in mentem venit, terret ... me. HEIMBVRG apol p.660 quando finitimi populi caritudinem annonariam deflent. SPILMANN Amerbach ep I 398,9 (1508) Misissem libros jamdudum, si non in mora fuisset nuncii caritudo.