remotio, -onis, f.
Elision: ODVS comm Claud p.128 D. si contextus non habet 'ripas' pro 'ripae', hiatum vocalium facit hic, ut rem de qua agit insinuet clanculum, quod non solum hic poeta non frequentat, sed ne remotionem quidem hactenus fecit nisi bis, quantum valeo reminisci. POMPILIVS syll fol.[5]r si carmen a monosyllaba dictione incipiat in vocale finiente, ut 'do' 'o',vel 'm' ut 'sum', tunnc huiusmodi remotiones vitandae sunt. == syll fol.[8]r sic Iuvenalis inter 'tum' et 'iis' remotionem nullam fecit, sed ex positu produxit; versus autem is est: "vivendum est recte tum propter plurima, tum iis" (9,118).
Lexicographica: GEORGES*
Lit.: Gemma Donati, Pietro Odo da Montopoli e la biblioteca di Niccolò V (Rom 2000) 126ff. |