torpidulus
torpidulus, -a, -um – 1) starr, kalt, unempfindlich: CALLIMACHVS epig 1,33,6 Aut ut torpidulam gulam sapore | Centeno exacuam. BARTH opusc Saepe ubi vel fato vel inepti lege pudoris | Ignea torpidula moritur medicina quiete in amore. – 2) starr machend: PAVL CROSN carm ed. Kruczkiewicz p.97 Brumaque torpidulis frigoribus undique insolescit ('activo sensu', Kruczkiewicz S.97 Anm. 1).
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, torpidulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.11.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.