leunculus, -i, m.
kleiner (junger) Löwe: SERRAVALLE comm Dante inf 27,49-51 quod leunculus, idest Maginardus, qui habebat leunculum (als Wappentier), scilicet azzurrinum in campo albo, conducit, idest regit, illas duas civitates. ERASMVS pronunt p.13 Quia soles frequenter optare, vt tua leaena pareret tibi leunculum.
Lexicographica: TLL (trad. ex Hebr.)
|