carminatim, adv.
gründlich: CONVERSINI dil lin.30 Ex quo quidem asserto [ni]si carminatim discutitur, quicumque in famulicii sortem eunt cunti necessitate aut cupiditate prorsus et nullus affectu agi credantur.
Lexicographica: TLL 0
Etymologie: ? von carminare = hecheln
|