periculum, -i, n. – 1) Probe: SCALIGER-JC poet 6,4,3 p.297bD Quòd si quis hoc facile factu putat, ut aliena corrigantur, periculum faciat. VADIAN ded 37 p.151 (v. architector). – 2) Heldentat: PETRARCA ep metr 3,14,21 Sorte sub ancipiti generosis lecte periclis, | uiue tui nostrique memor (de re cf. PETRARCA fam 12,2). – 3) Erfahrung: PEROTTI praef Polyb p.2v Quis est enim ... in Italia ... uel mediocriter doctus, qui hactenus liberalitatis tuae periculum non fecerit? (vgl. danach: munera tuae sanctitatis omnium ueterum principum et imperatorum et regum munificentiam ... longo ... interuallo excedere).