sustentamentum, -i, n. – Stütze: BRVNI hist 5 cum ille nuper apud Arretinos egenus et miser sustentamenta vitae ab eodem genere reportarit. LEONTORIVS Wimpfeling ep 67 (1496) Accedit ad haec omnia pessima socordie mee nutrix sustentamentum et occasio, mei ipsius displicentia. OECOLAMPADIVS in Iob p.203 Iam in Psalmis respondet, "Super maria fundavit orbem", quum terra magis aquarum videatur esse sustentamentum. MVSCVLVS in Is p.366 principes et primores, qui in sublimi constituti, nihil non posse, et veluti sustentamenta populorum esse videntur.