g(h)ibellinus (geb-), -a, -um – ghibellinisch: SALVTATI ep 5,6 sive, ut quidam volunt, gebellini dicti sint quasi bella gerentes. == ibid. (v. guelfus). BRVNI hist 3,27 unde hic tantus manat furor? ... 'Quod guelfus est', inquit, aut 'gebellinus': nomina ne ipsis quidem qui illa proferunt nota. == hist 4,46 Carcer ... per haec ipsa tempora aedificari coeptum est ad portam gibellinam in solo Ubertorum. CRINITVS disc 7,13 'Memento', inquit, 'quod Gebellinus es et cum Gebellinis morieris'.
– gibellina (-orum) factio: SALVTATI ep 14,18 cum in urbe nostra, Guelphis invalescentibus, gibelline factionis auctoritas cecidisset. == ep 14,21 qui tunc crudelitate nequiciaque gebelline factionis cum suis omnibus exulabat. BRVNI hist 4,51 veriti duces guelfarum partium, ne ... gibellinorum factio in civitate resurgeret. == hist 4,91 gibellinae factionis. POGGIO facet 149 Facinus Canis, dux armorum, opera Ghibellinae factionis, Ticinum ingressus, ex composito Guelforum tantum bona diripuit. – gibellina pars: SALVTATI ep 14,18 libello, quem de partibus istis guelpha gibellinaque composuit. PICCOLOMINI comm 1,36,1 fuit enim vitae mundissimae, ... verum plus aequo partis Gibellinae sectator. == comm 2,26,1 Quod oppidum cum esset Gibellinarum partium.