lucernarius, -a, -um und -us, -i, m.
DASYPODIVS dict L 272 Lucernarius, Ein kertzentrager / oder der bey nacht lieber handlet / dann bey tag / tagscheüch.
1) adi., der bei Kerzenschein, in der Nacht, einer Tätigkeit nachgeht: POLIZIANO misc 1,60 aduersus generosissimum leonem ... etiam quidam saepe lucernarii canes baubantur. DORPIVS or 2,1,1 ut ... eādem operā calumniis malevolis quorundam lucernariorum respondeam. ERASMVS mor 23 p.96 alioqui parasitis, ..., stupidis, obaeratis ... res tam praeclara geritur, non philosophis lucernariis. 2) subst., Kerzen-, Lampenträger: TEXTOR-I offic I p.158 Lucernarii, anteambulones, et tediferi, appellantur et lucerniferi. Lexicographica: TLL (adi. selten)
|