praenotio, -onis, f. – Vorkenntnis, Vorauswissen: LEFEVRE praef 2 p.6 notas capitum, quibus praeponuntur, praenotioni subservire. DORPIVS or 3,2,11,6 quatenus astronomia praenotiones sibi ullas vendicat. GIRALDI-LG hist 15 p.611 unius Pici libros lege uel de Rerum praenotione, uel de Strigibus. VIDA rep 2,22,6 Nec vero dubitandum est, quin illi primi homines, quantumvis rudes atque agrestes, virtutis vim praesenserint aliquamve praenotionem habuerint, licet subobscuram et adumbratam. BACON org praef neque ex praenotionibus intellectui blanditur nostra philosophia, neque ad vulgi captum ... descendet (sim. redarg III p.562). BARTH solil p.683 Unde futurarum sata sit praenotio rerum.