potestas (pode-), -atis, m. – Podestà: BENVENVTO comm Dante inf 24,136-138 Potestas proclamatione facta coepit facere diligentem inquisitionem. SERRAVALLE comm Dante purg 5,64-84 Hic loquitur dominus, dominus Iacobus Cassaro, de Fano, qui fuit homo solempnis, nobilis et doctor et miles, et fuit officialis, potestas, capitaneus in multis civitatibus. VILLANI-F Flor p.36 Pinxit insuper speculorum suffragio semetipsum, sibique contemporaneum Dantem, in tabula altaris Capellae Palatii Potestatis. BARZIZZA-G ep ed. Bertalot app 1 cum designato podestate Padue. POGGIO facet 110 Oppidum est Bononiense nomine Medicina. Eo missus est potestas - ut aiunt - homo rudis atque imprudens. BRANDOLINI comparatio 1,63 Quis vobis ius dicit? :: Praetor peregrinus, quem nos, nescio quam latino, usitato certe vocabulo 'potestatem' appellamus. FABRICIVS-Ioh Bullinger ep Graub II 173 (1559) qui culpam reiiciunt in eum, qui ibi cum potestate est - man nennt in ein 'potestat'. CAMPELL descr Raet p.263 Hic et ipse, ut in Praegalia Vicusuprani dominus, Potestas vel Potestatus vulgo salutatur.
– lex.: PEROTTI ccopiae 2,284 unde non inepte nec parum latine praetores urbium uulgo nunc potestates appellamus.