triuialis
triuialis, -e – 1) qui studet uel docet in triuio, im Anfängerunterricht: SCALIGER-JC poet 6,4,9 p.304aD quia in nostro tyrocinio literarum triuiales quidam paedagogi etiam Virgilianis pastoribus huius hircos praetulere (vocem explicat Reineke p.348 adn.139 ad l. p.166,25). – 2) einen Gemeinplatz beinhaltend, banal: PICO-G ep 21,9 in quo stilo tuo nihil expositum, nihil uulgatum, nihil sit triuiale, seu uerba seu sententias spectes. BEROALDO mai. ann cent praef 8 commentando ea quae neque in scholis decantata neque in schedulis triuialibus protrita sint.
Lexicographica: (zu 1) GEORGES triuialis 0; (zu 1) DUCANGE

LEMMALISTE GRUPPE: (zu 1) educ. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, triuialis, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.02.03

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.