primarius, -ii, m.
1) Klostervorsteher: POGGIO facet 232 e vestigio Primarium conuentus Fratrum vir clamitans conuenit. 2) Schüler der ersten (oberen) Gruppe (ordo) einer Klasse: ORDINATIO schol Laubach p.118 W. si occurrant tropi et figurae rhetoricae in Terentio ..., id primariis solis indicandum.
Vgl.: secundarius.
|