praenoto
praenoto, -are, -aui. – 1) (eine Information) als erstes festhalten, anführen: BENVENVTO comm Dante par 15,28-30 Hoc praenotato, nunc exponamus literam. TORTELLI orth rhoma p.27 id primum praenotare liceat: eqs. – 2) (eine Buch) vorne bezeichnen, kennzeichnen (meist mit dem Titel): MANETTI apol 1,10 quem titulo 'Aduersus Vergilii obtrectatores' inscripsit prenotauitque. BEROALDO mai. ann cent 35,4 libri sacerdotum aegyptiacorum litteris ignobilibus erant praenotati ut a curiositate prophanorum muniti essent. TRITHEMIVS Agrippa praef Opus tuum, ornatissime Agrippa, 'De occultiore philosophia' praenotatum.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, praenoto, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.02.03 24.04.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.