interblandior
interblandior, -iri – interdum blandiri, zwischendurch schmeicheln: – 1) mit dat. pers.: PETRARCA vita solit praef 1 unde michi in tanta presertim varietate iudiciorum interblandiar. == fam 3,18,2 una inexplebilis cupiditas me tenet, quam frenare hactenus nec potui certe nec uolui; michi enim interblandior honestarum rerum non inhonestam esse cupidinem. 6,3,2 est quod michi interblandiar. – 2) mit dat. rerum: PETRARCA secr 1,142 post hac de me ipse michi non mentiar, nec erroribus meis interblandiar. == fam 7,12,4 interblandiri curis mordacibus ausus sum (auch in rec. γ). == fam 12,5,4 tuo ... iudicio michi ipse sum carior defectibusque meis interblandior.
Lexicographica: TLL (AVG. conf. 9,12,30 obsequiis meis interblandiens appellabat me pium.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, interblandior, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.02.03

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.