consiliaratus, -us, m.
Amt des consiliarius, Ratswürde: PICCOLOMINI ep 105 I-1 p.248 ad me consiliaratus litteras quam citius mittas. ANNALES nat Germ Bon II p.71 In eo consiliariatu suo duo admisit crimina, periurium et falsum. == nat Germ Bon p.122 conscientiam meam, in qua praemium mei consiliaratus in hac natione bene administrati posui.
Lexicographica: TLL 0
|