immolestus, -a, -um – 1) nicht lästig (negierendes in-): GVARINO Lucianus Parasitus p.17 (1408-18) Hec ars parasiti uero adeo bella et immolesta suo est artifici, ut eam quiuis nulla tenens instrumenta facile exercere commodeque tractare ualeat. BIRAGO Dionysius Hal antiqu p.27 (1469) Militaris autem roboris partem quidem praesidio exeuntibus statuit, ut secura illis et immolesta fieret pro praesenti potestate fuga (gr. 1,46,3 ἀσφαλής τε καὶ ἀταλαίπωρος). == Dionysius Hal antiqu p.297 omnis enim nos suscipiet terra socios, partim immolestos futuros suscipientibus, partim uero utiles. (gr. 6,79,3 ἀλύπους). – 2) lästig (verstärkendes in-): PEROTTI or assumpt Mariae (1459) Sed ne tuis sacratissimis auribus, summe pontifex, ... immolestus sim, tertiam orationis nostrae partem aggrediar.