2. claustrinus, -i, m.
Türhüter: exempla desunt.
lex.: DASYPODIVS dict C p.388 (1535) Claudo, Ich beschleuß / verhindere. Claustrum, Ein beschlossen ort. Claustrarius, Ein schlosser. Claustrinus Ein beschließer / oder schloß hueter. Lexicographica: TLL 0
|