reclamator, -oris, m. – der protestiert: CERVINVS-F Zwingli ep 170 (1521) Tam impudens ac temerarius esse solet apud quosdam, cum neminem adesse existimat reclamatorem. BVDAEVS graec p.94 (1529) Vnde ἐνστάτης ὁ ἀντίδικος ..., aduersarius in iudicio, et pro quocunque intercessore ac reclamatore. STATVTA Ameliae 1560 3,11 Contradictor autem vel reclamator ... si contradittionem ipsam et reclamationem noluerit prosequi. BRVNO sigill p.216 (1583) Hic est contra casum temeritatemque continuus reclamator. SAND bibl p.31 De origine et progressu Triadis; deque initio sophistices: et variis reclamatoribus.