papaturio, -ire – auf Seite des Papstes stehen, sich wie der Papst gebärden: RAMVS ep ed. Waddington 18 (1572) Si quis in Evangelio papaturit, anathema esto. == rel christ p.347 Turca denique Romam papaturit. GROTIVS-H ep 5011 (1641) papaturientium istic gratia de Antichristo eam fovere sententiam diceris. MARESIVS-S colleg p.662 (1645) ut volunt Papistae et Papaturientes. == colleg p.717 (1645) adeo ut nulla sit Principum aut Magistratuum dignitas quae illos eximat censurae Ecclesiasticae, quae in nomine Christi administratur: Sed non potest exerceri ut fit in Papatu et apud Papaturientes, … In ranas, mures, aliaque insecta et bruta. QVENSTEDT theol IV p.409 (1685) distinctio Episcoporum et Presbyterorum, quam Papaei somniant, et Papaturientes Britanni praetendunt.