fonticus (fundic-), -i, m. – Fondaco, Büro, Handelsgebäude: – 1) Fondaco dei Tedeschi in Venedig: FABRI-F evagatorium I p.43 descendimus ad mare in barcam, in qua usque Venetias ad fonticum Almannorum navigavimus. CVNO-Ioh ep ed. Saffrey 1 p.45 (1507) literas te velim ad Venetias rescribere ad Fonticum Theutonicorum, quae facile deinde ad Patauium deferentur. INVENTARIVM bib Venet Marc 156-157 (1555) Aderat et quidam Davit Helen, Germanus, juris studiosus, qui et ille dixerunt habitare in Fontico Teutonicorum cum Carolo Relimer mercatore. – 2) andere: MVENZER-H Hisp p.66 Vidi etiam in Granata carcerem malefactorum, qui olim erat fonticus et domus Ianuensium. ARCHIV Ald ed. Pastorello 2 p.193 (1509) In plateis comunis Jn' fontico cambii intranti Ferrarie presentibus testibus vocatis et rogatis eggregio ... prouido uiro d. Johannantonio de Agolantibus notario fontici et sindico etiam ciue Ferrarie de Contrata sancte Marie de Vado. – 3) Kaufmann, der mit dem fondaco verbunden ist (?): RANZANO mart Anton p.16 (1461) ea urbis loca ..., ubi christiani mercatores commorantur, quos vulgo fundicos appellant.