disunio
disunio, -ire, -iui, -itum – trennen, auflösen: ALIGHIERI-P comm III Dante par 13,55-142 sapientia divina ... sic procedit a suo lucente, idest a Patre, a quo ipse Filius ut sapientia a potentia procedit, quod non disunit se ab eo nec ab amore, idest a Spiritu Sancto. MERBELIVS Rhenanus ep 377 (1544) visa ab hostibus equitatus nostri fuga turmaque secunda disunita. ANDREAE-JV Christianopolis 26 p.80 Ah uniamur aliquando, ne in omne aevum disuniamur.
Lexicographica: TLL (1x, ARNOB. coni.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, disunio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 10.05.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.