adonaicus, -a, -um
göttlich: VRSINVS-C Amerbach ep II 846 (1522) hortare hominem, vt aliquantisper depositis Adonaicis libellis amici nugis, vt castigatae exeant, operam collocet. CALOV Socin proflig p.188 Vocatur insuper Filius Dei Adonaicum Kametz.
Lexicographica: TLL 0
|