reseruatarius
reseruatarius, -i, m. – Begünstigter der Reservierung einer Pfründe: GENEBRARD ep ed. Delaruelle p.182 (1577) siue quia D. Episcopus Vaurensis grauiter cum morbo luctatur, siue quia reseruatarius assidue instat, nec regiam uoluntatem percellere desinit. ARCHIV San Luca 1516210830 (1621) qui posteà illorum partem restituit D. Alphonso Valenae dictae Societatis Reservatario. SCHOPPE phil p.92 Episcopi Mantuani, tamquam abbatis titularis, ipsiusque Ducis velut vectigalium abbatiae illius reservatarii.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, reseruatarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 03.03.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.