controuersiosus, -a, -um
1) (von Sachen) umstritten: BEROALDO mai. ann cent 42,1 disceptatores electi fuerunt qui rem controuersiosam, hoc est Salamina, adiudicarunt Atheniensibus. BEZA tract theol II p.261 litem in causam suam vertere, sive rem controversiosam sibi adiudicare. DAVSQVEIVS orth II p.8 Iam tum controuersiosa fuit horum scripturae ratio. CROCIVS-L nat corr p.689 é principiis sacris decisa controversiosa quaestio. 2) (von Menschen) streitlustig: BVDAEVS op III,2 p.61 Cum homine controuersioso, qui sibi multum litibus accreuisse sperat, indeque patrimonium lautius et uberius posteris relictum iri, graue et molestum est negotium habere. TILMANN Basilius op I fol.149r Quae proximè sequuntur, uersa sunt uiro, ut ingenue fatear, docto quidem, sed Zwinglianae haereseos propugnatori pugnatissimo atque controuersioso maximè. HOELZLEIN hexaetia sig. D4v (1625) atqui hoc est discrimen tollere, quod est inter εἰσαγωγὴν et systema plenum et his controversiosis temporibus serviens.
Lexicographica: TLL (3x, LIV., SEN. epist., GLOSS.)
|