concumulo
concumulo, -are, -aui – aufhäufen: CAMPANO-GA ep 6,1 p.344 Hoc Deus Elysios campos, et Regina beata, | Hic natura suas concumulavit opes. FILIPPO DELLA STRADA carm 15,44 Corruat in furias desperans sive latenter | Insidiis victum qui sibi concumulat. PONTANO carm append 12,2 Si tibi forma data est, quamuis dare numina possint, | Et natura suas concumulauit opes. LOCHER navis p.34 Divitias molles clausa qui continet arca, | Et conservat opes concumulatque suas. CORDVS op poet p.74 Dicite, qui vestras peregrina per oppida merces | Venditis, et fuluas concumulatis opes. HOLTZWART embl 47,4 Tutius est igitur, rebus se tradere sanctis, | Improba quam mundi concumulare bona. DVNBAR epig p.93 Hinc est nummorum quod tanta penuria, nummos | spacer Consumunt iuvenes, concumulantque senes.
Lexicographica: TLL (2x, TERT., ISID.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, concumulo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.08.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.