offuscator, -oris, m. – der verdunkelt: FABER-P mem p.284 spiritum confortatorem ac debilitatorem, illuminatorem ac offuscatorem, justificatorem ac maculatorem, id est, bonum et eum qui est bono adversarius. LAMBERT in Os p.184 quod ... ventres pigri, qui se pro Episcopis venditant, nihil minus sunt, quàm Episcopi, quod non ... sint Christi adiutores, sed eversores quantum possunt, omnium operum eius, sermonumque illius correptores et obfuscatores.
– lex.: PEROTTI ccopiae 125,2 Fuscus proprie significat nigrum, a quo fit offusco uerbum, quod est obumbro, obscuro, denigro, a quo offuscator, offuscatrix et offuscatio.