traditorie, adv.
verräterisch, durch Verrat: CVSA serm 12 p.237 (1432) Quid mihi infelicius accidere potuit, quae salvari merui a te, benignissime Jesu, ea hora, qua tu propter me traditorie per Judam morti exstas praesentatus. ANON ep Porcar ed. Modigliani p.158 Et circa patibulum fuit maxima custodia armigerorum ne Romani eundem Angelum cum suo filio traditorie liberarent. ACTA Analecta Roth p.64 (1493) traditorie castra sua ad illam ecclesiam pertinencia Mathie, olim regi Hungarie, prefati parentis nostri publico hosti, aperuisse.
Lexicographica: GEORGES 0;
LATHAM
|