ergodioctes (-a, -is), -ae, m. – Förderer, Antreiber: FLACIVS clav I p.545 ultrò contendit ad omnis rectitudinis scopum, sine hoc infesto calcari aut exactore, seu ergodiocte. WITZEL hist p.330 Maluit enim mendico monacho, quam diuiti episcopo, pietatis magistro, ac ergodiocta praestrenuo in lubricitate uitae huius uti. PONTANVS-Isac Daniae descr p.781 Habuit ille operum suorumque studiorum impulsorem praecipuum ac veluti ergodiocten, Absalonem Vidum ... Lundensem archiepiscopum.
– lex.: WEINRICH aerar p.1341 ergodioctes, ein Antreiber der Arbeit. Operis curator, monitor. MAGRI hierolex p.251 ergodioctis, Praefectus operum. ... graecum vocabulum ἐργοδιώκτης, quo usi sunt LXX. in cap. ult. Exodi. ubi praedictus S. Doctor vertit. Praefectus operum.