perorator, -oris, m. – 1) Redner: VILLANI-F Flor p.38 ut erat ingenio perorator acerrimus, in Florentinos invehens, comtumeliam et iniuriam regio signo deploratus, quibus poterat argumentis ut Regem commoveret, ad iram persuadebat. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 2B 2,2,1,9 causam inimicitiarum et belli in Atheniensium peroratores, maxime vero in Demosthenem et Charidemum coniecit. – 2) Sprecher des Abschlusses: LVTHER op 11 p.298 tandem cogit perorator ille omnia in hunc suavissimum epilogum. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 10B 1,2 Angelus veluti peroratorem agit et spectatores a scena dimittit.