theoleptus, -i, m.
der von der Gottheit Ergriffene: FILELFO-F ep 23,11 (1464) Fuere praeterea non nulli, et ne hi quidem ignobiles philosophi, qui virtutem acquiri mortalibus voluerunt divino quodam afflatu, id quod de Theoleptis Nympholeptisque affirmant, hoc est, quos vel Deus vel nympha corripuisset. LORICHIVS-G Pflug ep suppl I 459 bis (1550) Talium theologorum et theophrastorum, imo theoleptorum et theosebiorum maxima inopia nostri hi fines laborant.
gr.: FILELFO-F ep 8,6 (1450) Nec me latet quosdam existimasse felices homines reddi diuino quodam afflatu, qualis dictos legimus et νυμφολήτους et θεολήπτους, eos qui a deo essent nymphaque correpti. Lexicographica: GEORGES 0
|