tonitruosus, -a, -um – mit viel Donner: DROHOBYCH iud 1478 p.13 Mars in super in praeventionali ex ascendente Jovem ex opposito irradians, Iove in signo tonitruoso discurrente, nubium sonus fulguraque varia efficiet. MELANCHTHON op 18 p.55 Arietis signum generatim propter aequinoctialem significationem est tonitruosum et grandinosum (vgl. PICO-G adv astrol II p.260 quod ita plane demonstrabo, et simul errorem Haly inexpiabilem in exponendis Ptolemaei verbis. Verba igitur eius secundo libro Apotelesmaton haec sunt: "Arietis dodecatemorion, sic signa vocat, universaliter quidem est βροντῶδες καὶ χαλαζῶδες, id est tonitruosum et grandinosum). MATTHIOLVS-PA comm in Diosc 5,14 p.577 Huic fere illa respondet, quae eodem tempore cum tonitruis descendit, tonitruosa proprie appellata. DANTES-E anem p.222 Vulturnus Septentrionalibus nubes congregat; saepissime sub fine humidus, et tonitruosus.