rubedo, -inis, f. – rote Färbung: CHAVLIAC chirurg p.210 Quando autem addunt in caliditatem et rubedinem, oportet minuere caliditatem cum infrigidantibus. SERRAVALLE comm Dante inf 3,99 Dicit auctor quod Charon habebat rubedinem, ad denotandum, quod tempus omnia consumit ad instar ignis. PANORMITA effig p.298 Nam Pyrois, qui primus est, rubens et interpretatur et depingitur, propterea quod Sol exoriens quandam prae se ferat rubedinem. PICO-G thes pr 11,22 Per dicta Cabalistarum de rubedine Esau, et dictum illud, quod est in Libro Bresit Rhaba, quod Esau fuit rubeus. VESPVCCI mund nov p.309 Corpora enim habent ... colore declinantia ad rubedinem. POMPONAZZI immort p.140 Per rubedinem namque impeditur a cognitione aliorum colorum, quorum et rubedinis est perceptivus. IANSENIVS-C Gand. in concord II p.484 Sicut ex vespertina rubedine caeli colligitis serenitatem, ex matutina verò tempestatem. ESTIVS annot p.531 Nam si mutatus fuisset color in rubedinem; ex colore agnovisset architriclinus esse vinum, nec fuisset opus gustare. HEIDEGGER Trident I p.810 Non accidentia vini à substantia eius separata, tum quia ineptum est dicere, lineas et superficies, et rubedines esse venenatas, cùm venenatum esse sit proprium substantiae, non accidentis.