conspector, -oris, m.
der sieht, zuschaut: MANETTI vita Nicolai V 2,53 p.95 ut ... divine quoque glorie specimen quoddam cunctis devotis conspectoribus demonstrarent. == vita Nicolai V 3,11 p.122 ut in vivos posterosque illarum admirabilium constructionum conspectores continue traducatur.
Lexicographica: TLL (TERT., VVLG., CIL, GLOSS.)
|