pentaglottus, pentaglottos
pentaglottus (-tos), -a, -um – fünfsprachig: CANTIVNCVLA-C ep ed. R. 12 p.48 (1529) neque graece nesciebat, etiamsi dissimularet : cetera pentaglottos erat. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 2A p.97 Quid igitur de Luthero dixisset ... D. Hieronymo celebratus ut vir sanctissimus, Sacris Litteris eruditissimus et pentaglottos, quinque linguarum peritissimus?
gr.: ERASMVS mor 64 p.183 si qua fides illi πενταγλώττῳ Hieronymo.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, pentaglottus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 03.05.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.