populetum, -i, n. – Pappelhain: GIOVIO op IX p.341 Inde recto litore Calaguritani ordinis Cucullatorum coenobium aditur cum Deiparae Virginis insigni templo, in vestibulo populetum habens quod fluctibus alluitur, hortosque citreis et medicis arboribus longe laetissimos. CERDA-M demonstr p.511-512 Ita Hispalis vestra civitas est, ut moenibus ipsis, intra moenia, populetum jucundissimum et amoenissimum multis alnis et varii generis arboribus consitum fuerit | ad aquas perlucidas atque perennes, quae ex fontibus qui sunt in primo, medio et ultimo populeto deducuntur atque derivantur. WIDL carm p.549 Per frondeos corymbos, | Per floreos penates, | Fragrante Populeto, | Spirante Lilieto.