scaturitio, -onis, f. – das Aufbrausen: SERRAVALLE comm Dante inf 14,121-123 Si presens rigagnum sic derivat a mundo nostro, quare apparet nobis ad istud vivagnum? idest passagium? vel ad istam scaturitionem? PETAVIVS theol dogm III p.288 Aquila ἐπιβλυγμὸν, quod est aquarum eruptio, et scaturitio. – lex.: PEROTTI ccopiae 2,687 quamuis scatebra et scaturitio et scaturies de aquis tantum dicatur sit que ebullitio aquae surgentis; unde etiam uasa aestuantia scaturire dicuntur.