pharis(a)eismus, -i, m.
Pharisäertum: LVTHER op 31,2 p.466 'Unusquisque docet suam viam'. Phariseus suum phariseismum, Saduceus ad saducaismum derivat. SOCIETAS IESV ep quadrim V p.207 (1557) conquerens phariseismum hunc tandiu durare, non de terra extirpari. CHEMNITZ loc theol I p.620 Sunt enim ipsissimi nervi Pharisaeismi, cogitare quando non habemus lapsus contra conscientiam, non opus nobis esse remissione peccatorum. CAMPANELLA ep 28 p.147 (1600) specialiter declarando antichristianismi septem capita sunt, gentilismus, iudaismus, graecismus, pharisaeismus, macometismus - loquor de religione - macchiavellismus et peripateticismus. PRIDEAVX controv p.100 Videtis ... quomodo inter Ethnicismum, Pharisaeismum, Papismum, Iesuitismum, Socinianismum demum, et Arminianismum, periclitata sit hactenùs haec doctrina. HEIDANVS orig err p.471 eque verò existimandum, affectum hunc, quem Pharisaeismi nomine hactenus delineavimus, aut solis Iudaeis proprium esse, aut una cum excidio urbis inter illos vigere desiisse.
Lexicographica: TLL 0
|