abominatiuus, -a, -um – 1) abscheulich: RIENZO ep 35 p.157 (1350) impleat calicem oblaturum Deo de sanguine Iesu Christi in communione et in vita fidelium, non calicem abhominativum in sanguine populi ad occisionem. – 2) verabscheuend: MASTRICHT theol p.153 Υποβολῇ , seu subiectione, qua mota difficultas tollitur: ... Reiectione quadam abominativa: μὴ γένοιτο: ne sit, ne fiat hoc, absit, Hebr. חלילה formula est valde aversantis et cum detestatione negantis, fas esse, ut Deus laboret propter impietatem hominum.