utrubique, adv. – Nf. von utrobique, an jedem von zwei Orten: VALLA-L recip 46,1 'Suus' autem pro 'eius' ... illic: 'ad nihilum deductus est in conspectu suo malignus'; et iterum: 'si autem dereliquerint filii sui legem meam', quamquam lego in quibusdam editionibus utrubique 'eius'. ALEANDER mai. ep ed. Mai 5 p.239 Theophylactus alias exponens verba Domini ad Petrum 'vade post me Satana' tam Matthaei .xvi. quam Marci .viii. utrubique iisdem fere verbis. CALVETVS Ind 3,18,3 sed unde, an ex Mexicana prouincia, an ex Chimia Perurae ualle, utrubique namque in monumentis ingentia gigantum ossa sunt reperta, an alibi illuc appulerint incertum est.